vəhşətasar — ə. qorxulu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mərhub — ə. qorxulu, qorxunc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qorxunc — sif. 1. Dəhşət doğuran, qorxuya salan, vahiməyə salan, dəhşətli. Qorxunc səs. – Dərə qərbə getdikcə qayalıq, dağlıq iri və oyuq daşlarla dolu qorxunc yerlərdən ibarətdi. A. Ş.. <Mehribanın> dişləri kilidlənmiş, əl ayağı quruyub əsdiyi halda … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatakar — sif. <ər. xəta və fars. . . . kar> Gözlənilmədən xata törədən, xata törədə bilən, əlindən xata gələ bilən, zərərli, qorxulu, xain. Xatakar adam. – Kürən at xatakar z. olar ha. . – deyə, Nadir nəyə isə eyham atdı. B. T.. // məc. Qorxulu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərhal — (Zəngilan) qorxulu, ağır. – Xəsdə:n vəziyəti bərhaldı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əsrig — (İmişli) bax əsrəg I. – Əsrig dəvə qorxulu olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xoflu — (Ordubad) qorxulu. – Ayı xoflu heyvandı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
saqqat — I (Qazax, Salyan) sərt (hava). – Buranın qışı çox saqqat olor (Qazax); – Saqqat havada quş o:lamağ yaxşı olar (Salyan) II (Qazax) xəsis. – Saqqatın malını özgələr yə:r III (Zəngilan) sözə baxmayan, söz eşitməyən. – Sən də söz tafşıma: adam tafdın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
